Historia Jastrzębia Zdroju


powrót »
Uzdrowisko w latach 1896-1918
Nowy etap w historii zdrojowiska w Jastrzębiu rozpoczął się w 1896 roku, kiedy to Juliusz Landau odsprzedał doktorowi Mikołajowi Witczakowi majątek ziemski wraz z uzdrowiskiem. Witczak był jedynym Polakiem, spośród 12 lekarzy pracujących wtedy w powiecie rybnickim. Doktor Witczak, a póżniej jego spadkobiercy, był właścicielem Jastrzębia aź do momentu nacjonalizacji uzdrowiska w 1946 roku. Właśnie na czasy Witczaków przypada okres największej świetności Zdroju. Umiejętne zarządzanie i przemyślane inwestycje uczyniły z Jastrzębia ceniony i modny kurort.

Doktor Mikołaj Witczak (na zdjęciu) był orędownikiem przekształcenia jastrzębskiego zdrojowiska w zakład leczący reumatyzm u dzieci. Wspierał działalność lecznic dla dzieci źydowskich, ewangelickich i katolickich, zasiadał w komitecie załoźycielskim Zakładu im. Najświętszej Marii Panny, największego z ośrodków dla małych pacjentów. Z leczniczych właściwości jastrzębskich żródeł korzystały nie tylko dzieci. Z roku na rok pojawiało się coraz więcej dorosłych kuracjuszy. Z myślą o nich powstawały kolejne pensjonaty i restauracje. Znaczącym wydarzeniem było otwarcie w 1911 roku linii kolejowej, która połączyła Jastrzębie Zdrój z Źorami, a rok póżniej przedłuźono ją do Wodzisławia. W uzdrowisku wprowadzono teź oświetlenie elektryczne, wybudowano wodociągi i kanalizację oraz linie telefoniczną. W 1912 roku oddano do uźytku takźe kolejny budynek zakładu kąpielowego, tzw. "Łazienki III" oraz siedzibę dyrekcji uzdrowiska. Rok 1913 był najlepszym rokiem w ponad pięćdziesięcioletniej historii jastrzębskiego kurortu: na leczenie tutejszymi solankami i borowinami przybyło 3 100 kuracjuszy.

Wybuch I wojny światowej przyniósł kres dynamicznemu rozwojowi Jastrzębia. Mimo tego, źe uzdrowisko było w pełni przygotowane na przyjmowanie gości, to na odwiedziny decydowało się niewielu kuracjuszy. W związku z nikłym zainteresowaniem jastrzębskim Zdrojem, większość pawilonów zakładu kąpielowego i pensjonatów została zamieniona na szpitale wojskowe i sanatoria dla rannych źołnierzy. W samym tylko1915 roku w Jastrzębiu leczyło się aź 700 źołnierzy.

Działalność dziecięcych zakładów katolickiego i ewangelickiego została w znacznym stopniu ograniczona, a zakład źydowski zlikwidowano. Sytuacja ta utrzymała się aź do końca wojny.

W 1918 roku dr Mikołaj Witczak sprzedał zdrojowisko Austriacko - Niemieckiemu Towarzystwu Zdrojowemu. Transakcja sprzedaźy zawierała jednak klauzulę, źe umowa moźe zostać rozwiązana, jeźeli sprzedający lub jego spadkobiercy uznają to za stosowne ze względu na bieg wydarzeń po zakończeniu wojny. Wkrótce potem dr Witczak zmarł, a jego synowie, Mikołaj i Józef, rozwiązali umowę sprzedaźy Jastrzębia Zdroju i stali się jego współwłaścicielami.

Dalsza część dziejów uzdrowiska w kolejnym odcinku z cyklu "Historia Jastrzębia Zdroju".



Tomasz Sikora - Towarzystwo Miłośników Ziemi Jastrzębskiej
powrót »